1915 yılında çıkan yangında büyük zarar görmüş, geriye yalnızca duvar kalıntıları kalmıştır.
Uzun süre arsası gecekondular tarafından işgal edilmiştir.
1979’da cami derneği tarafından aslına uygun şekilde ihya edilmiştir.
Eski kaidesi üzerine minaresi tek şerefeli olarak 1984’te yeniden inşa edilmiştir.
1989 yılında kubbeleri kurşunla kaplanmış, son cemaat revakları camekanla kapatılmıştır.
- Öne çıkan özellikleri
Debbağzade Hacı Hüseyin Kethüda Camii’nin, halk arasında Sormagir Camii olarak anılmasının nedeni, Hacı Hüseyin Kethüda Efendi’nin bir gün caminin bahçesinde otururken bir yabancının caminin sahibini sorması üzerine, “Sorma, gir” diye cevap vermesidir.
Banisi Debbağzade Hacı Hüseyin Kethüda Efendi, caminin haziresinde medfundur.
Tek beton kubbeli olup, revaklı son cemaat yeri 3 küçük kubbe ile örtülüdür.
Kubbeleri kurşunla kaplanmıştır.
Duvarları kaba taş ve tuğla sıralarıyla örülmüştür.
Mihrabı alçı; minberi ve kürsüsü ahşaptır.
Duvarları yarım metre yüksekliğe kadar lambri ile kaplanmıştır.
Üst mahfili bulunan caminin alt katı yazlık Kur’an kursu olarak kullanılmaktadır.
Caminin giriş solunda yer alan çeşme, 1732-1733 tarihli kitabeye sahiptir.