1924 yılında mübadele ile Rumeli’den gelen Türklerin yerleşmesi sonucu camiye dönüştürüldü; üzerine ahşap bir minare eklendi ve yaklaşık 40 yıl ibadete açık kaldı.Daha sonra bir süre karakol ve okul gibi farklı amaçlarla kullanıldı; 1960’lı yıllarda kullanım dışı kalarak depo haline getirildi.
1969’da apsis bölümü yıkıldı.
2008’de Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu kararıyla restorasyon sürecine girdi, 2009-2011 yılları arasındaki restorasyonun ardından 2012 Ramazan ayında yeniden ibadete açıldı.
Öne Çıkan Özellikleri:
Dikdörtgen planlı, taş malzeme kullanılarak inşa edilmiştir.
Dört kapısı bulunmakta olup, günümüzde yalnızca son cemaat yerine açılan ana kapı kullanılmaktadır.
Çatı ve üst mahfil ahşap malzemeden yapılmıştır; çatı dışarıdan kurşunla kaplanmıştır.
İç mekanda on sütun çatıya destek vermektedir.
Restorasyon sırasında yapı yeniden cami işlevine uygun düzenlenmiş, taştan bir minare eklenmiştir.