Osmanlı’nın sonlarında bakımsız kalmış ve harap olmuştur.
1940-1944 yıllarında kapsamlı bir tamirat görerek yeniden ihya edilmiştir. Bu tamirat sırasında, üst katın dış yüzeyleri sıvanarak kırmızı badana ile boyanmış, bazı pencereler yenilenmiş, ahşap tavan yapılmıştır.
- Öne çıkan özellikleri
Yüksek bir bodrum üzerine fevkani (üst katlı) olarak inşa edilmiş, barok üslupta zengin işlemeli mermer mihrap; dikdörtgen planlıdır.
Dört cephesinde iki sıra pencereler, üç sıra kirpi saçağı ve kurşun örtülü çatısı vardır. Yuvarlak kemerli pencerelerden bazıları son tamirde sivri kemerli olarak yenilenmiştir.
Camiye özgü minaresi, taş konsol üzerine oturtulmuş tuğla gövdeli ve taş şerefeli; kapalı şerefenin etrafında sesin yayıldığı barok kemerli küçük pencereler bulunur.
Cami bitişiğinde eskiden küçük bir hamam vardı; 1940-1944 restorasyonlarında kalıntıları kaldırılmıştır.