Burmalı Mescid Camii
Yapımından Sonraki Değişiklikler:
- Yapım yılı 1540 olduğu sanılsa da Tahrir Defterleri’ne göre 1497’dir.
- 1911’deki Uzunçarşı-Mercan yangınında çevresi yandı ancak mescid zarar görmeden kurtuldu.
- 1928’deki yönetmelikle (Camilerin sayısını kısıtlayan 8 Kânunusâni 1928 tarih ve 6061 numaralı Tâlimatnâmeyi Muaddil Tâlimatnâme) kadro dışı bırakıldı ve bakımsızlıktan harap oldu.
- 1961’de Vakıflar tarafından restore edilerek yeniden ibadete açıldı; revak sütunları devşirme malzemelerle değiştirildi.
Öne Çıkan Özellikleri:
- Mescidin en dikkat çekici özelliği burmalı tuğla işçiliğine sahip minaresidir. Minarenin yuvarlak gövdesi, şerefeye kadar burmalı çubuklarla örülmüştür.
- İstanbul’daki nadir burmalı minare örneklerinden biridir; benzerleri Amasya’da ve Edirne’de Üç Şerefeli Cami’de bulunmaktadır.
- Yapının minare kürsüsü kesme küfeki taşından yapılmış, son cemaat yeri taş ve tuğla dizileri ile karma teknikte inşa edilmiştir.
- Eskiden yanında bulunan sıbyan mektebi ve çeşmeler günümüze ulaşamamıştır.
- 1961-1962 yıllarındaki restorasyon sırasında, eski devşirme sütun gövdeleri ve başlıkları şehrin farklı yerlerinden toplanan parçalarla yenilenmiştir.
