1580’li yıllarda harap olan cami, Hacı Ahmed Paşa tarafından Mimar Sinan’a yeniden yaptırılmış ve avlusuna sağlığında kendi türbesini inşa ettirmiştir.
Sultan Abdülmecid’in üçüncü ikbali (padişah eşine verilen ünvan) Şayeste Kadınefendi tarafından 1858-1859 yıllarında yeniden onarılmıştır.
Bu tamir sırasında yapı, önemli değişikliklere uğramış ve 19. yüzyılın mimari üslubuna göre yenilenmiştir.
Sadece mermer cümle kapısı ile kesme taştan yapılmış minare kaidesi orijinalliğini koruyabilmiştir.
Caminin kıble tarafındaki mezarlık, 1911-1912 yıllarında türbenin etrafına nakledilmiştir.
Öne çıkan özellikleri
Doğancılar Camii olarak da bilinir.
Mimar Sinan’ın tasarladığı kare planlı cami, kubbesi ve minaresiyle dikkat çeker.
Avlusunda Hacı Ahmet Paşa Türbesi bulunmaktadır.
Kapı kemeri siyah-beyaz mermerden olup, Sinan devrinin mimari zarafetini yansıtmaktadır.
Minarenin gövde ve petek kısımları tuğladan olup, üzeri sıvalıdır.
Caminin kitabeli cümle kapısının yanında, etrafı kesme taş duvarlı ve şebeke demir pencereli bir hazire yer almaktadır.
Caminin duvarları kagir, çatısı ise ahşaptır.
Kıble tarafındaki duvarı üzerine iki kuş evi inşa edilmiştir.