1818 yılında III. Mustafa’nın kızı Beyhan Sultan tarafından tamir edilmiştir.
1894 depreminde hasar görmüş ve restore edilmiştir.
Cumhuriyet döneminde 1936-1939 ve 1955-1957 yıllarında onarılmıştır.
Minarenin petek ve külahı zamanla yenilenmiştir.
- Öne çıkan özellikleri
Caminin Osmanlı klasik mimarisinin yanı sıra kendine özgü çözümlerle yenilikçi bir üslubu vardır.
Kesme taş malzeme ile inşa edilen cami, revaklı bir avluya sahiptir. Avlunun on iki kubbeli revakları vardır. Cami son cemaat yeri iki sıra halindedir ve ahşap çatılı dış revak dört mermer sütunla biçimlenmiştir. Harim, dört sıra pencere düzenine sahiptir.
Ana kubbesi, sekiz dayanak üzerine oturtulmuş yüksek ve sivri kemerlerle taşınmaktadır. Sekizgen kesitli sekiz ağırlık kulesi, kubbenin dışta algılanmasını sağlar.
Mihrabın etrafı yeşil zeminli çini levhalarla kaplıdır. Çini panolar, rûmîli-palmetli süslemeler ve kalem işleriyle bezeli olup, 16. ve 18. yüzyıl Osmanlı sanatının örneklerini taşır. Mermer minber, ajurlu geometrik geçmeli korkuluklar ve palmetli süslemelere sahiptir.
Cami kuzeybatı köşesinden yükselen minare çokgen gövdelidir ve mukarnaslı şerefesi geometrik kabartmalarla süslenmiştir.
Çeşmeler, yapının inşa ve tamir kitâbeleri ile süslenmiştir. Barok kıvrımlı kemerlerle taçlandırılan çeşmelerde kabartma tezyinatlar bulunmaktadır.