Mimar Sinan Mescidi
- Yapımından sonraki değişiklikler
• Hacızade Halil Efendi minber koydurmuştur.
• 1918’de çıkan Cibali-Fatih yangınında cami yanmıştır.
• Minaresi 1938 ve 1963 yıllarında tamir edilmiştir.
• Caminin arsasıı üzerine 1950’li yıllardan önce gecekondular ve apartmanlar yapılmıştır.
• Caminin ihyası için yapılan çalışmaları, arsasını işgal eden mahalle sakinleri tarafından engellenmiş olsa da, Vakıflar İdaresi tarafından 1957 yılında yeniden ihya edilerek ibadete açılmıştır.
• Mihrabı 1981’de taştan yapılmıştır.
• Civarındaki mektepten yalnızca duvar kalıntıları kalmıştır.
- Öne çıkan özellikleri
• Duvarları, bir sıra kesme taş ve iki sıra tuğla ile örülmüş almaşık duvarlara sahiptir.
• Dikdörtgen planlı olup, çatısı ahşap malzeme kullanılarak inşa edilmiştir.
• Mihrabı taştan; minberi ve kürsüsü ise ahşaptır.
• Cami, yazlık ve kışlık olmak üzere iki bölümden oluşmaktadır; minber ve kürsü kışlık bölümünde yer alır, yazlık mescit ise daha çok bayram, cuma günleri ve kadın cemaat için kullanılmaktadır.
• Tüm pencereleri aynı özellikte olup, duvarlar alt pencere hizasına kadar lambri ile kaplanmıştır.
• Müezzin mahfilinden, demir bir merdivenle üst mahfile çıkılmaktadır.
• Çeşmesi mevcuttur.
• En bariz özelliği, avlu girişinin yanında yerleştirilmiş, küfeki taşından örülmüş ve ufak bir kubbe ile taçlandırılmış, sekizgen gövdeli köşk minaresidir. Bu minarenin her yüzünde bir adet ezan penceresi bulunmaktadır; dış yüzeyi poligonal bir esasa göre yontulmuş olup, ayrıca kürsü veya pabuç gibi kısımları yoktur.
