Proje, İtalyan mimar Raimondo d’Aronco tarafından hazırlanmıştır.Hastane baş mimarı ve Mühendishane-i Hümayun hocalarından Mahmud Şükrü Bey, projede değişiklik yaparak uygulamayı yürütmüştür.Mimar d’Aronco’nun gözetimi için bir diğer İtalyan mimar Felix Pellini’nin adı geçmekte olup, fiilen çalışıp çalışmadığı kesinlik kazanmamıştır.
Yapımından sonraki değişiklikler
Yapım sürecinde d’Aronco’nun projedeki “revaklı” kısımlar ve kule konumu bazı farklılıklarla uygulanmıştır.
Projedeki art nouveau ve oryantalist öğeler sadeleşerek “style Turc” (Türk üslubu) olarak adlandırılan daha durağan bir tasarıma dönüşmüştür.
Zaman içinde ufak onarımlar yapılmış olmakla birlikte, önemli bir tadilata dair açık bilgi bulunmamaktadır.
Öne çıkan özellikleri
Cami dikdörtgen planlıdır. Dört çift ayak tarafından taşınan düz atkılı bir örtüsü ve kiremit kaplı çatısı vardır.
D’Aronco’nun projesinde mescide “kule-minare” işlevi kazandırılmış; sonuçta saat kulesi ve minare formunun birleştiği, anıtsal görünümlü bir yapı ortaya çıkmıştır.
Kule yaklaşık 20 m yüksekliğinde olup kare planlıdır. Kırmızı tuğla ve beyaz mermerin renk almaşığı ile cephesi düzenlenmiştir.
Kule eksenindeki kemer alanına yerleştirilen saat, dönemin “alaturka ve alafranga” vakit gösteren “porcelaine diaphane” (porselen benzeri) sistemiyle geceleri de aydınlatılacak şekilde tasarlanmıştır.
Girişteki üstü sivri kemerli çerçevede yapının kitabesi bulunmaktadır.
D’Aronco’nun çizimlerinde yeralan geniş saçaklı revaklar, uygulamada iç mekana dahil edilerek daha kullanışlı bir alan yaratılmıştır.
Genel tasarım, döneminin eklektik üslubunu yansıtmakla birlikte, resmi belgelerde “Türk üslubu” olarak tanımlanmıştır.