Sultan Abdülmecid Türbesi

Osmanlı İmparatorluğu’nun 31. padişahı ve Sultan II. Mahmud’un oğludur. 1839’da tahta çıkınca yayımlattığı Tanzimat Fermanı (Gülhane Hatt-ı Hümâyunu) ile merkezi idareyi güçlendirmeyi, gayrimüslim ve Müslüman tebaanın haklarını eşitlemeyi amaçlayan kapsamlı reformları başlattı; 1856’daki Islahat Fermanı bu çizgiyi genişletti.
Döneminde Dolmabahçe Sarayı inşa edildi, modern mektepler açıldı, posta-telgraf, demiryolu ve dış borçlanma uygulamaları başladı. Abdülmecid, Osmanlı’nın Britanya ve Fransa’yla ittifak kurarak Rusya’ya karşı savaştığı Kırım Harbini (1853-56) yönetti; savaş sonrası Paris Antlaşması’yla imparatorluğun Avrupa ülkeleriyle hukuken denkliği tanındı.
Sağlığındaki zayıflıklar nedeniyle 25 Haziran 1861’de vefat etti, yerine kardeşi Sultan Abdülaziz geçti. Abdülmecid, reformist vizyonu ve Batılılaşma hamleleriyle Tanzimat döneminin simge padişahı olarak anılır

Yapım Yılı: 1861

Kim Yaptırdı: Ailesi

Mimarı: Garabet Balyan

Öne Çıkan Özellikleri:

Kesme taştan sekizgen planlı, kubbeli bir yapıdır.
Türbenin iç duvarlarını çepeçevre dolanan Hattat Şevki Efendi’nin celi-sülüs hatlarıyla yazdığı ayet kuşakları mevcuttur.
Giriş kapısının üzerinde Hattat Hulusi Efendi’nin 1910 tarihli Sad Suresi 50. ayeti yer alır.
Duvar köşelerinde Esma-ül Hüsna, İsm-i Celal, İsm-i Nebî, Çehar Yâr-ı Güzin ve Hasan ile Hüseyin isimleri yazılıdır.
Türbenin içinde yer alan değerli sanduka örtüsü, gümüş şebeke ve orijinal avize bugün İstanbul’un farklı müzelerinde sergilenmektedir.
Kubbe içi zengin kalem işi ve vitray süslemeleri dönemin zarif bezeme anlayışını yansıtır.