1924 yılında mübadele ile Rumeli’den gelen Türklerin yerleşmesi sonucu camiye dönüştürüldü; üzerine ahşap bir minare eklendi ve yaklaşık 40 yıl ibadete açık kaldı.Daha sonra bir süre karakol ve okul gibi farklı amaçlarla kullanıldı; 1960’lı yıllarda kullanım dışı kalarak depo haline getirildi.
1969’da apsis bölümü yıkıldı.
2008’de Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu kararıyla restorasyon sürecine girdi, 2009-2011 yılları arasındaki restorasyonun ardından 2012 Ramazan ayında yeniden ibadete açıldı.
Öne çıkan özellikleri
Dikdörtgen planlı, taş malzeme kullanılarak inşa edilmiştir.
Dört kapısı bulunmakta olup, günümüzde yalnızca son cemaat yerine açılan ana kapı kullanılmaktadır.
Çatı ve üst mahfil ahşap malzemeden yapılmıştır; çatı dışarıdan kurşunla kaplanmıştır.
İç mekanda on sütun çatıya destek vermektedir.
Restorasyon sırasında yapı yeniden cami işlevine uygun düzenlenmiş, taştan bir minare eklenmiştir.