1834–35 yıllarında Sultan II. Mahmud döneminde, Ahmet Fevzi Paşa denetiminde yeniden inşa edilmiştir..
1845 ve 1851’de Sultan Abdülmecid zamanında onarıldı; 1872’de Ahmed Vesim Paşa tarafından ihya edilmiştir.
1919’da Ahmed Remzi Dede tarafından bakım görmüştür.
Cumhuriyet döneminde terk edilip harap olan yapı, 1975 yılında bağışçı desteğiyle aslına uygun restore edilmiştir. Son restorasyon 2018–2019 yıllarında tamamlanmıştır.
Öne Çıkan Özellikleri:
İki katlı semâhâne‑mescit‑türbe düzeni: alt katta türbe, üst katta semâhâne ve mescit bulunur.
Alt kat türbesinde Numan Halil Dede ve Ahmed Vesim Paşa dahil onlarca mezar vardır.
Bahçesinde barok tarzda mermer havuz ve 1975 tarihli şadırvan dikkat çeker.
Moloz taş ve tuğla ile örülen yapının pencereleri kesme küfeki taşıdır; mihrap nişinde kalem işi süsleme vardır.
Duvarlara bindirilmiş ahşap niş, minare işlevi görür.
Anadolu yakasında dervişlere konaklama imkanı tanıyan son Mevlevi tekkesi olma özelliğini taşır.