Hacı Evhaddin Camii
Yapımından Sonraki Değişiklikler:
- Kapı kitabesinden anlaşıldığı üzere, Sultan Abdülmecid camiyi esaslı bir şekilde tamir ettirmiştir.
- 1920’de yaşanan yangında cami büyük oranda harap olmuştur.
- Uzun yıllar dört duvar halinde ayakta kalan yapı, bir hayırseverin himmetiyle 1936–1943 ve 1956 yıllarında yeniden tamir görmüş; ancak bu restorasyonlarda çatı ve son cemaat yeri aslına uygun olarak yapılmamıştır.
- İlk dönemlerde caminin üzeri kurşun kaplı, pencere üstleri çinilerle süslüydü; ancak harap ve metruk durumda iken bütün çiniler çalınmıştır.
Öne Çıkan Özellikleri:
- Cami, orijinal şekli itibariyle Ramazan Efendi Camii’nin aynısı olarak kabul edilmektedir.
- Banisi Hacı Evhaddin, mihrabın önünde medfundur.
- Dikdörtgen planlı ve kâgir yapıda inşa edilmiştir; duvarları moloz taş ve tuğla malzemeden örülmüştür.
- Son cemaat yeri ve çatısı ahşap malzeme kullanılarak yapılmıştır.
- Sağ tarafta yer alan minare, kesme taştan inşa edilmiş, tek şerefeli ve zarif bir süslemeye sahiptir. Minarenin kürsüsü, köşelerinde başlıklı köşe sütunları içerir; bu sütunlar arasında aşağıya doğru çiçek kabartmaları işlenmiştir.
- Caminin minber ve kürsüsü ahşaptan yapılmış, mihrabı ise alçı kaplama ile oluşturulmuştur.
- Cami içerisinde kadınlar ve müezzin mahfili mevcuttur.
- İki adet avlu giriş kapısı bulunmakta; avlusunun batı cephesinde tekke, matbah ve tevhidhane (tekkelerde âyinin icra edildiği, vakit namazlarının kılındığı mekâna verilen ad) yer almaktadır.
- Tekke kısmı, daha sonra tamir edilerek Kur’ân kursu olarak kullanılmaya başlanmıştır.
- Kuzey cephesindeki derviş hücrelerinden bugün bir eser kalmamış, bu hücreler tekke ve zaviyeler kapatıldıktan sonra mahallenin yoksul dul kadınlarına ev sahipliği yapmıştır.
- 1945 yılında, son devrin değerli âlimlerinden merhum Ahmed Davudoğlu da bu camide görev yapmıştır.
